Frieheyt
Ô frieheyt is: oed je gie je ne moent,
want ik ên etwuk te zeghne
Ô frieheyt is: gie achter troalies, want
azoa moêtn we nie benôuwd sien
voer oal joen anders sien en anders dôen
en anders loatn
Ô frieheyt is: den dag fa morgn
straf fastte leghne, deur den dag fa fandoaghe
e bêtje mêndere dag te loatn zien
Ô frieheyt is: de deure toêdoên
en ip de tilleviesje vrie bekiekn´
wuk dattre zeekre verreweg moe bluuvn
Ô frieheyt is: oaltied gerust sloapn,
terwil dat andre undere toenge
essperess gesneedn is
Ô frieheyt is: eetn woa daj goest in êt,
moa de scheln in de gazetn loatn volln,
woarin dat er over den oenger gezweegn wordt
Ô frieheyt is: nie moêtn weetn wuk datter mie
vrie gemakt êt, mie vrie oet, mie
in vrieheyt iedren dag gevangn nimt
Ô frieheyt is: wachtn toetat den andren
mie vriemakt fa mien angstn,
woarip dakik êlig vertrouwe
Ô frieheyt mie gedachtn pleistert
Ô frieheyt om mie, overol roent mie
en in mie woajt,
moa voe joe niet te vangn is
Ô frieheyt mie beschermt
teegn joen ideejn, die voe mie te
anders sien
Ô frieheyt mie vandoage zoa
vâzelfspreeknd liekt en gie nie
weet wuk dattat betêeknt
Ton is frieheyt kruus foe mie
en kop d´r of voe joe
Ton is frieheyt lugt en willekeurig
Moa ton stoat et mie messchiens frie,
etwuk fa mie groate frieheyt – met
wederzijdsche oovreenkomste nateurlik –
tiedluk of foe langre
of te stoan, om joe
va mien verstikkende frieheyt
te bevriedn.
Marion Bloem
West-Vlaamse vertaling door Stijn Vanclooster
Van originele gedicht “Vrijheid” (Freedom) door Marion Bloem