Vriejheid
Es vriej zeen is: haaj diene mondj
want ich höb get te zègke
Es vriej zeen is: dich achter tralies, want
dan hove veer neet bang te zeen
veur al dien angers zeen en doon en angers laote
Es vriej zeen is: de daag van morge
sjtrak bepaole door de daag vandaag
get minder daag te laote zeen
Es vriej zeen is: de deure sjloete
en op ut beeldsjerm vriej bekieke
waat veilig oet de buurt mòt zeen
Es vriej zeen is: sjteeds röstig sjlaope
omdet de angere häör tong moodwillig
is òntnaome
Es vriej zeen is: aete waat en wanneer se wils
mèr de sjille laote valle in de gezette
wo de hònger waerd verzjwege
Es vriej zeen is: neet hove weite waat mich
haet vriejgemaak, mich vriej hilt, mich
in vriejheid ilke daag gevange nump
Es vriejheid is: wachte toet dae angere
mich bevriejd van angste wo ich
heilig op vertroew
Es vriejheid mien gedachte pleistert
Es vriejheid om mich haar euveral rondjòm
en in mich weijt,
mer veur dich neet is te vange
Es vriejheid mich besjermpt
taege dien ideejë die veur mich te
angers zeen
Es vriejheid veur mich vandaag zo
vanzellefsjpraekend liek, en dich neet
wits waat det beteikent
Dan is vriejheid munjt veur mich
en kop d’raaf veur dich
Dan is vriejheid lóch en willekeurig
Mer sjteit ut mich messjien waal vriej
òm get van mien rijante vriejheid-van
weerskantje goodvinje natuurlik-
tiedelik of veur langere doer
aaf te sjtaon om dich
van mien versjtikkende vriejheid
te bevrieje
Marion Bloem
Limburgs translation by Jolanda Bremmers
From original poem “Vrijheid” by Marion Bloem