Vrijhjijt in Rotterdams door Franciska Stasse

Vrijhjijt

Ås vrijhj zijn is: hout jij je mond
‘ntik heppiets te zegge

Ås vrijhj zijn is: jij åchtur traàlies, ‘ntån
hoeve wij nie bång tzijn
vrål jouw zijn en doen en andurs
laàte

Ås vrijhj zijn is: d’dåg vån morrege
stråk bepaàle dor de dåg vuddaàg
‘ts minde dåg tlaàte zijn

Ås vrijhj zijn is: de durre sluitte
‘nnopput beeldscherrum vrijhj bekijke
‘tveilug uitte buurt mot zijn

Ås vrijhj zijn is: steeds rustug slaàpe
‘mdåt dånderre hun tong moedwillug
is ontnoòme

Ås vrijhj zijn is: eette wåt en wunneer je wil
maàjr de schille låte vålle in de krånte
waàjr de hongur wor verzweege

Ås vrijhj zijn is: nie hoevve wete ‘tmijn
heb vrijhjgemaàk, mijn vrijhj hou, mijn in
vrijhjheid elleke dåg gevånge neemp

Ås vrijhjijt is: wåchte totte åndur
mijn bevrijhjt vånnångste waàjrk
heilig op vertrouwt

Ås vrijhjijt mun gedåchte pleistur
Ås vrijhjijt om mijn heen overrål ronttom
en immij waài

ma’v’jou nie iste vånge
Ås vrijhjijt mijn bescherrump

teege jouw ideeën die vor mijn te
åndurs zijn
Ås vrijhjijt vor mijn vuddaàg zo
våzellufspreèkent lijk en jijnie
weet wåttut beteeken

Dånnis vrijhjijt munt vor mijn
en kopterråf vor jou
Dånnis vrijhjijt luch en willekeurreg

Maàjr staàttut mijn messchien wel vrijhj
ommiets våmme riånte vrijhjijt –
‘twederzijds goedvinde ‘tuurluk-
tijdelluk ofvor långere duujr
åf t’staàn om jouw
våmmij verstikkende vrijhjijt
te bevrijhjde